"Η πρώτη αντίδραση του Πλουμπίδη στην αποκήρυξή του"

Ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο " ΝΙΚΟΣ ΠΛΟΥΜΠΙΔΗΣ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ -ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ 1953-1954" του Δημοσθένη Παπαχρίστου, εκδόσεις Δελφίνι, 1997
"Ευθύς μετά τη σύλληψη του Πλουμπίδη αρχίζουν κάποια περίεργα και ανεξήγητα πράγματα: Στις εφημερίδες γράφτηκε την άλλη μέρα(χωρίς όμως να έχει προηγηθεί σύλληψή μου η οποιαδήποτε ενόχλησή μου από την ασφάλεια, ότι "συνελήφθη και ο κουνιάδος του Δημοσθένης Παπαχρίστου, ο οποίος ανακρινόμενος κατέθεσε ότι ουδεμίαν επαφήν είχε με τον Πλουμπίδη και αφέθη ελεύθερος".
Όσα επακολούθησαν οδηγούν στη βάσιμη υπόνοια ότι το δημοσίευμα αυτό προωθήθηκε από τους μηχανισμούς της Ασφάλειας με προφανή σκοπό να αποτελέσει μιά προειδοποίηση γιά μένα, να μην τυχόν παραδεχτώ ότι είχα επαφή με τον Ν.Πλουμπίδη.
Μιά μέρα μετά το δημοσίετμα αυτό ήρθαν αστυνομικοί στο γραφείο μου και με τρόπο, δήθεν, διακριτικό (δήλωσαν ότι δεν θέλουν να γίνει αισθητή η παρουσία τουε στην εταιρεία που εργαζόμουν) έκαναν εξονυχιστική έρευνα γιά να βρούν, όπως μου έλεγαν, ένα γράμμα που μου είχε στείελει ο Πλουμπίδης.Ύστερα από δύο ώρες έρευνας με πήγαν στο σπίτι μου, όπου συνεχίστηκε γιά άλλες δύο ώρες η έρευνα και κατόπιν με πήραν μαζί τους στην Ασφάλεια. Φεύγοντας από το σπίτι ήμουν βέβαιος ότι επρόκειτο να κρατηθώ και να με αναμίξουν στην υπόθεση Πλουμπίδη.
Φτάσαμε στην Ασφάλεια στις 2 το μεσιμέρι.Σε λίγο, κατά τρόπο περίεργο και απρόοπτο, μου είπαν να φύγω και να γυρίσω το απόγευμα στις 5. Εκεί συνεχίστηκε η αναάκρισή μου και μετά μου δήλωσαν ότι είμαι ελεύθερος.Τότε ζήτησα να μου επιτρέψουν να δώ τον Πλουμπίδη.
Ύστερα από άδεια του Κροντήρη(διοικητή της Ασφάλειας) με πήγαν στο δωμάτιο που κρατούσαν τον Πλουμπίδη.
Γιά όλη την ιστορία της προσωρινής σύλληψής μου και γιά τη συνομιλία μου τότε με τον Πλουμπίδη, αναφέρομαι αναλυτικά σε γράμμα μου με ημερομηνία 10.12.1975, συνοδευτικό του υλικού που παρέδωσα στον Χαρίλαο Φλωράκη μαζίμε αντίγραφα και φωτοαντίγρφα επιστολών του Πλουμπίδη , που μου έστειλε από τις φυλακές "Σωτηρίας" με τη βοήθεια της μητέρας μου και πεθεράς του.
Εδώ θέλω να σημειώσω το σημαντικότερο μέρος της συνομιλίας μου με τον Πλουμπίδη στην Ασφάλεια Αθηνών.Πρώτα απ΄όλα θέλησα να τον ενημερώσω για το τι γράφουν οι εφημερίδες γι΄αυτόν και του είπα:
-Οι δημοσιογράφοι περιμένουν να τους κάνεις αποκαλύψεις γιά τον Ζαχαριάδη.
Αφού με κοίταξε έντον α γιά λίμο και με απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του, η απάντησή του ήρθε σταθερή και σταράτη:
-Εγώ παιδί μου, κομμουνιστής ήμουνα, κομμουνιστής είμαι και κομμουνιστής θα πεθάνω.Το κόμμα μου καλά κάνει και με κατηγορεί, αμυνόμενο από έναν πιθανό εχθρό.Το κόμμα μου θα βρεί την αλήθεια και θα με αποκαταστήσει.Εγώ εν τω μεταξύ θα έχω πεθάνει με το στίγμα του προδότη.
-Όπως ήρθαν τώρα τα πράγματα, δεν νομίζω ότι θα σε εκτελέσουν.Μην είσαι τόσο απαισιόδοξος.
Η απάντησή του ήρθε κοφτή:
-Δεν τρέφω αυταπάτες και ούτε εσύ επιτρέπεται να τρέφεις αυταπάτες.Ναι, θα εκτελεστώ με το στίγμα του προδότη, αλλά το κόμμα μου θα βρεί την αλήθεια και θα με αποκαταστήσει.
Αυτή ήταν η πρώτη και η τελευταία συνάντησή μου με τον Πλουμπίδη, μετά την σύλληψή του. Σε άλλο κεφάλαιο εξηγώ γιατί δεν τον επισκέφθηκα στις φυλακές "Σωτηρίας"