ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ « ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΕΑΤΕΣ….»

“Filakes Koryd- allou Fun Park”
Τις ονομάζουν –δίκαια, πέρα για πέρα– «κολαστήρια», «αποθήκες ανθρώπων», ενίοτε φυλακές ή επί το επισημότερο «σωφρονιστικά καταστήματα». Σε κάθε περίπτωση όμως, δεν περιμέναμε να επαναληφθεί η κινηματογραφική απόδραση του 2006 με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και τους ίδιους πρωταγωνιστές!
Κακώς βέβαια, αλλά αυτό που γίνεται δίπλα μας, είναι ένα επαναλαμβανόμενο έγκλημα, χωρίς να συγκινείται κανείς. Οι σκηνοθέτες αυτού του έργου εξασφαλίζουν τις συνθήκες κράτησης, δηλαδή, τους στοιβαγμένους υπεράριθμους, την τυφλή βία και καταστολή, τη διακίνηση των ναρκωτικών, τις σχέσεις εξάρτησης και προστασίας, τη λογοκρισία και την απαγόρευση εισόδου στη Διεθνή Αμνηστία και την ΕΙΝΑΠ.
Πολλά τα προβλήματα και εκατοντάδες, κατά την τελευταία δεκαετία, οι νεκροί κρατούμενοι. Πάνω από 380 αυτοί που πέθαναν μέσα στα «σωφρονιστικά καταστήματα», όπου υποτίθεται ότι η πολιτεία έχει υποχρέωση να διασφαλίζει την ακεραιότητα των κρατουμένων, αλλά και την ανθρώπινη διαβίωσή τους.
Πριν από μερικούς μήνες, το «ζήτημα της φυλακής», ήρθε στο προσκήνιο χάρη στις κραυγές των κρατουμένων που ένωσαν τις φωνές τους σε μία μεγάλη διαμαρτυρία, που απλώθηκε σε όλες σχεδόν τις φυλακές της χώρας. Η απόδραση της 22 Φεβρουαρίου απέδειξε ότι το κράτος οπερέτα δεν λειτουργεί. Δεν έχει πάρει κανένα μέτρο ουσίας για την καλύτερη φύλαξη και για τις απαράδεκτες συνθήκες κράτησης, ενός τεράστιου αριθμού ανθρώπων.
Αναρωτιούνται πολλοί για το αν τα τείχη από μπετόν είναι ικανά να αποτρέψουν αποδράσεις που, σαν από θαύμα, δεν έχουν θύματα πολίτες, φρουρούς ακόμα και παιδιά των όμορων σχολείων.
Ο τρόπος είναι ένας.
Να μειωθεί αμέσως στο ένα τέταρτο ο αριθμός των κρατουμένων, να φύγουν αμέσως οι βαρυποινίτες και να σταματήσει η τυφλή βία και η εκμετάλλευση των κρατουμένων. Να παραπέμπονται για κακούργημα όσοι φύλακες χρηματίζονται και βοηθούν στις αποδράσεις και το σημαντικότερο, να δημιουργηθεί αμέσως ανεξάρτητη αρχή η οποία θα επιβλέπει, θα συντονίζει και θα τιμωρεί εάν χρειάζεται με διοικητικές ποινές, από τους διευθυντές μέχρι τον τελευταίο υπάλληλο. Να αυξηθούν οι δαπάνες του κράτους, που περικόπτονται συνεχώς, για μία από αυτές τις πιο αποκλεισμένες κοινωνικές ομάδες, ώστε οι φυλακές να είναι και καλύτερες για τους «ενοίκους» τους, αλλά και για να μην ασχολούνται μαζί μας τα διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Η πόλη του Κορυδαλλού, όπως και κάθε άλλη πόλη που στα όριά της έτυχε να λειτουργούν φυλακές, πρέπει να είναι αλληλέγγυα στα αιτήματα των κρατουμένων συνανθρώπων της και να μην χάνει το δάσος κοιτώντας τους «Παλαιοκώστα Αφοί & ΣΙΑ». Εξάλλου είπαμε, το έργο το έχουμε ξαναδεί στο γνωστό συγκρότημα “Filakes Korydallou Fun Park”.
Κασσαρτζιάν Xάϊκ