Μιά μέρα στο ΙΚΑ Πειραιά

Οι ραγδαίες αλλαγές στο ασφαλιστικό και στις συντάξεις οδηγούν καθημερινά τους/τις ασφαλισμένους/ες στις ουρές αναμονής των υποκαταστημάτων ΙΚΑ γιά να πληροφορηθούν γιά τα συνταξιοδοτικά τους.Η αναμονή γιά να φθάσουν στην/στον υπάλληλο μπορεί να κρατήσει και τρείς ολόκληρες ώρες, αφού δύο με τρείς <<ηρωϊκοί>> υπάλληλοι πρέπει να εξυπηρετήσουν αμέτρητους/ες ασφαλισμένους/ες καθημερινά.Οι αλλαγές στο ασφαλιστικό έχουν οδηγήσει πολλούς/ες υπαλλήλους σε μαζικές παραιτήσεις και φυγή από την εργασία, χωρίς να αντικατασταθούν με άλλους/ες. Στο διάστημα αυτό λίγοι/ες είναι οι ασφαλισμένοι/ες που περιμένουν την σειρά τους σιωπηλοί, αλλά σίγουρα θλιμένοι. Οι περισσότεροι/ες, έχοντας υποστεί τις συνέπειες της αύξησης των ορίων ηλικίας και όχι μόνο,διαμαρτύρονται γιά την ταλαιπωρία τους και εκφράζουν με ηχηρό τρόπο την δυσαρέσκειά τους γιά τις σαρωτικές αλλαγές που τους πλήττουν. Μέχρι εδώ καλά. Η κατάσταση αρχίζει να γίνεται αφόρητη, όταν ορισμένοι/ες από τους διαμαρτυρόμενους ασφαλισμένους/ες αρχίζουν να εκτονώνουν την οργή και την δυσαρέσκειά τους προς κάθε κατεύθυνση.Προχθές στο ΙΚΑ Πειραιά κάποιοι απ΄αυτούς επιτέθηκαν λεκτικά μεν, αλλά με σαφή βία, που υπέκρυπτε έντονο σεξισμό,τόσο προς τις υπαλλήλους του ΙΚΑ, όσο και προς νεαρές υπαλλήλους των γραφείων, που αναλαμβάνουν την διεκπεραίωση συνταξιοδοτικών φακέλλων με το αζημίωτο βέβαια.Ο λόγος ότι κατέθεταν περισσότερες από μία αιτήσεις συντάξεων. Στο χορό της επίθεσης μπήκαν στη συνέχεια και άλλοι/ες με κίνδυνο η μέρα αυτή στο ΙΚΑ Πειραιά να εξελιχθεί σε πραγματική εμφύλια σύρραξη. Μιά μερίδα ασφαλισμένων εναντίον των νεαρών υπαλλήλων,αλλά και εναντίον των υπολοίπων ασφαλισμένων που διαφωνούσαν.Μιά πραγματική κόλαση.Εντύπωση μας έκανε η παντελής απουσία των Διευθυντών, αλλά και η άρνηση των επιτιθεμένων να πάνε να τους βρούν γιά να εκφράσουν τα παράπονά τους.Να εκτονωθούν ήθελαν και μάλιστα πάνω σε ανυπεράσπιστες νεαρές εργαζόμενες. Εάν αυτό δεν είναι κοινωνικός φασισμός, τότε τι είναι;