Μετά και από τις τελευταίες εξελίξεις με τη ψήφιση του πολυνομοσχεδίου οι Δήμοι κινδυνεύουν να βρεθούν σε κατάσταση ανάλογη με αυτή που εμφανίζουν οι «κλινικά νεκροί». Με τις διατάξεις αυτές πλήττεται τόσο ο σκληρός πυρήνας της Αυτοδιοίκησης με την αφαίρεση κρίσιμων αρμοδιοτήτων μέσα από οριζόντιες απολύσεις εργαζομένων, όσο και η ουσία της αυτοδιοικητικής αυτοτέλειας μέσα από την καθιέρωση ελέγχων σκοπιμότητας στους Προϋπολογισμούς από την κεντρική εξουσία σε προφανή αντίθεση με τα άρθρα 101 και 102 του Συντάγματος.
Οι στοχευμένες μνημονιακές πολιτικές για την απαξίωση μέχρι και την διάλυση της δημόσιας σφαίρας και των δημόσιων αγαθών , μαζί με την εξειδίκευσή τους μέσω του «Καλλικράτη» στην Αυτοδιοίκηση, επιδείνωσαν ακόμη περισσότερο τους ήδη υποβαθμισμένους Δήμους από την κεντρική διοίκηση, αλλά και από τοπικές εξουσίες που λειτούργησαν κατ΄ εικόνα και καθ΄ ομοίωση της κεντρικής.
Tο σχέδιο ήταν προφανές. Ουσιαστική διάλυση της αυτοδιοίκησης μετατρέποντάς τη σε τοπική διοικητική υπηρεσία, που κύριο στόχο θα έχει τη διαρκή υπερφορολόγηση των πολιτών και τη σύμπραξη με πλήθος ιδιωτικών ή των «πολλά υποσχόμενων» μη κερδοσκοπικών (πραγματικών ή μαϊμού), οργανισμών. Γεγονός που προκαλεί πρωτοφανείς αντιδράσεις όχι μόνο των εργαζομένων, αλλά και αρκετών αιρετών, κατά παράβαση της πειθαρχημένης κομματικής νομιμότητας και εξάρτησης, που τους χαρακτήριζαν μέχρι πρόσφατα.
Οι απολύσεις στους ΟΤΑ δεν πλήττουν μόνο τους εργαζόμενους, που με τη μέθοδο του «μαύρου της ΕΡΤ» χάνουν τη δουλειά τους, αυξάνοντας το κατάλογο των ανέργων. Κυρίως πλήττουν την κοινωνία γιατί εντάσσονται στην επιχείρηση φτωχοποίησης της. Καταρρέει το κοινωνικό κράτος των δήμων, που υπηρετεί κατεξοχήν τις λαϊκές τάξεις (λειτουργικές δαπάνες σχολείων, βρεφονηπιακοί σταθμοί, βοήθεια στο σπίτι, ΚΑΠΗ, δημοτικά ιατρεία, πολιτισμός, αθλητισμός, περιβάλλον, καθαριότητα, πρόσφατες δομές αλληλεγγύης). Όταν μάλιστα αυτό γίνεται σε συνθήκες οικονομικής κρίσης το επόμενο βέβαιο βήμα θα είναι η ανθρωπιστική κρίση
Το σχέδιο της σταδιακής αποδόμησης και κατάρρευσης της Αυτοδιοίκησης εφαρμόστηκε απροκάλυπτα βήμα-βήμα:
Πρώτο βήμα ήταν η ψήφιση του «Καλλικράτη», η ενοποίηση των Δήμων, η κατάργηση και η συγχώνευση των Νομικών τους Προσώπων με ομολογημένο στόχο την περιστολή των δαπανών, με βασική όμως στόχευση την συρρίκνωση και κατάργηση κοινωνικών και υπηρεσιών εξυπηρέτησης του πολίτη.
Δεύτερο βήμα, το οποίο είναι και διαρκείας είναι οι συνεχείς περικοπές των θεσμοθετημένων πόρων για τη λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που έφτασαν το 70%, αλλά και οι αντίστοιχες μειώσεις των ιδίων πόρων των ΟΤΑ από τη συρρίκνωση της εσωτερικής αγοράς, τα λουκέτα στα καταστήματα και τη αδυναμία πληρωμής των λογαριασμών της ΔΕΗ, με αποτέλεσμα των μείωση και των τελών καθαριότητας και ηλεκτροφωτισμού.
Τρίτο βήμα η ψήφιση του Π.Δ. 113/22-11-2010, με το οποίο αλλάζει, κατά τροϊκανή παραγγελία, το σύστημα οικονομικής διαχείρισης των ΟΤΑ, όπου ουσιαστικά μπαίνουν υπό στενό οικονομικό έλεγχο, καταργείται κάθε οικονομική τους αυτοτέλεια και παραλύει κάθε δραστηριότητά τους, μέσα από την καθιέρωση ελέγχων σκοπιμότητας στους Προϋπολογισμούς από την κεντρική εξουσία σε προφανή αντίθεση με τα άρθρα 101 και 102 του Συντάγματος.
Τέταρτο βήμα, που έρχεται ως επακόλουθο είναι οι απολύσεις προσωπικού, που θα γίνουν μέσω της συρρίκνωσης ή της κατάργησης υπηρεσιών και θέσεων εργασίας. Γίνεται δε φανερό ότι κινδυνεύουν όλες οι τεχνικές υπηρεσίες, οι υπηρεσίες καθαριότητας και συντήρησης των υποδομών των πόλεων, καθώς και οι κοινωνικές και υποστηρικτικές υπηρεσίες.
Παράλληλα η θεσμοθετημένη γραφειοκρατία περιορίζει ακόμα περισσότερο τις δυνατότητες των δήμων να ασκήσουν αυτόνομη πολιτική και τους αφήνει να βουλιάξουν στον συγκεντρωτισμό και αυταρχισμό του σύγχρονου μνημονιακού κράτους.
Πριν δύο περίπου μήνες (30-31 Μαϊου ), στο συνέδριο της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας από τους αιρετούς της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ δόθηκε η μάχη με συσχετισμούς του παρελθόντος για να τεθούν από τη μια οι κόκκινες γραμμές πέραν των οποίων η αυτοδιοίκηση παραδίδει εν τοις πράγμασι τα κλειδιά των δήμων και από την άλλη, οι αγώνες που πρέπει να ξεκινήσουν από κοινού με τους εργαζόμενους και τις τοπικές κοινωνίες, ώστε να αποτραπούν οι παραπάνω εξελίξεις.
Το συνέδριο της ΚΕΔΕ οδηγήθηκε μέσα από εκφυλιστικές διαδικασίες, σε αποφάσεις που, αν και περιγράφουν τα προβλήματα, δεν αποδίδουν ευθύνες και δεν επιχειρούν να ανατρέψουν αγωνιστικά τα κακώς κείμενα.
Πρόσφατα οι Δήμοι, μαζί με τους εργαζόμενους που αντιμετωπίζουν διαρκώς νέα κύματα διαθεσιμότητας και απολύσεων, έδωσαν ένα τριήμερο αγώνα για να αποσυρθεί το πολυνομοσχέδιο. Όπως πολύ σωστά επισημαίνει η πρόσφατη απόφαση της ΠΕΔΑ, αλλά και οι συνδικαλιστικοί φορείς των εργαζομένων στους δήμους « … Η στάση της κυβέρνησης ήταν ανυποχώρητη, ενώ ξεκάθαρα δηλώθηκε η απαξιωτική διάθεση προς την Αυτοδιοίκηση, ακόμη και η επιθυμία να μας καταστήσουν απλούς διοικητικούς υφιστάμενους του Υπουργείου. Προβλήθηκε και πάλι η λογική του μονόδρομου των Μνημονίων που οδηγεί μονότονα σε νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας και διάλυσης του δημόσιου τομέα…»
Όμως από τη μια οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν ήταν αρκετές για να αποτρέψουν τη ψήφιση του πολυνομοσχεδίου. Και από την άλλη οι αδυναμίες των αιρετών των Δήμων τροφοδότησαν την αδιαλλαξία της Κυβέρνησης, καθώς δεν στήριξαν όλοι στον ίδιο βαθμό το τριήμερο κλείσιμο που αποφάσισε η ΚΕΔΕ , παρά την άποψη τις προηγούμενες μέρες πολλών Δημάρχων για αγώνα με διαρκείς κινητοποιήσεις, κλείσιμο επ ΄ αορίστου Δημαρχείων, έως και ομαδικές παραιτήσεις.
Άποψη που όμως προχθες (24-7-2013) στη συνεδρίαση της ΚΕΔΕ «κουκουλώθηκε» και έτσι προς το παρόν αρκούνται στο ότι « οι δήμοι δεν θα στείλουν στοιχεία για τα προσχέδια των προϋπολογισμών στο Παρατηρητήριο». Αποφάσισαν δε ότι « είναι υπέρ της κινητικότητας και αξιολόγησης των εργαζομένων σε ολόκληρο το δημόσιο τομέα χωρίς εξαιρέσεις, διότι η εδώ και ένα χρόνο αξιολόγηση των υπουργείων κάθε άλλο παρά αξιολόγηση ήταν». Το Δ.Σ. της ΚΕΔΕ «θα προσφύγει τόσο στο Συμβούλιο Επικρατείας όσο και στα αρμόδια Ευρωπαϊκά Δικαστήρια κατά της αφαίρεσης αρμοδιοτήτων των Δήμων, της κατάργησης της αυτοτέλειας των ΟΤΑ και της ενίσχυσης της επιτροπείας τους από το Παρατηρητήριο και κατά της αντισυνταγματικότητας των ρυθμίσεων».
Η απόφαση αυτή είναι πολύ πίσω και από την τελευταία απόφαση της ΠΕΔΑ και καθόλου δεν θίγει κάν το ζήτημα της ενημέρωσης των δημοτών και της κλιμάκωσης των αγωνιστικών κινητοποιήσεων από κοινού με εργαζόμενους και τοπικές κοινωνίες. Δεν αναφέρεται δε καθόλου στην ανάγκη έκτακτης σύγκλισης Δημοτικών Συμβουλίων για τη λήψη αποφάσεων απ΄ αυτά.
Έχοντας καθυστερήσει σημαντικά στην ενημέρωση και κινητοποίηση της κοινωνίας και των δημοτών/σσών θα πρέπει άμεσα να βρεθούμε στις γειτονιές και τους δρόμους των Δήμων μας και μαζί με τους εργαζόμενους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση να οργανώσουμε εστίες αντίστασης και ανατροπής των μνημονίων και των παρατηρητηρίων, των πολιτικών εκφραστών και των δημιουργών τους.
Με συντροφικούς χαιρετισμούς
Καίτη Κυλάκου
Οι στοχευμένες μνημονιακές πολιτικές για την απαξίωση μέχρι και την διάλυση της δημόσιας σφαίρας και των δημόσιων αγαθών , μαζί με την εξειδίκευσή τους μέσω του «Καλλικράτη» στην Αυτοδιοίκηση, επιδείνωσαν ακόμη περισσότερο τους ήδη υποβαθμισμένους Δήμους από την κεντρική διοίκηση, αλλά και από τοπικές εξουσίες που λειτούργησαν κατ΄ εικόνα και καθ΄ ομοίωση της κεντρικής.
Tο σχέδιο ήταν προφανές. Ουσιαστική διάλυση της αυτοδιοίκησης μετατρέποντάς τη σε τοπική διοικητική υπηρεσία, που κύριο στόχο θα έχει τη διαρκή υπερφορολόγηση των πολιτών και τη σύμπραξη με πλήθος ιδιωτικών ή των «πολλά υποσχόμενων» μη κερδοσκοπικών (πραγματικών ή μαϊμού), οργανισμών. Γεγονός που προκαλεί πρωτοφανείς αντιδράσεις όχι μόνο των εργαζομένων, αλλά και αρκετών αιρετών, κατά παράβαση της πειθαρχημένης κομματικής νομιμότητας και εξάρτησης, που τους χαρακτήριζαν μέχρι πρόσφατα.
Οι απολύσεις στους ΟΤΑ δεν πλήττουν μόνο τους εργαζόμενους, που με τη μέθοδο του «μαύρου της ΕΡΤ» χάνουν τη δουλειά τους, αυξάνοντας το κατάλογο των ανέργων. Κυρίως πλήττουν την κοινωνία γιατί εντάσσονται στην επιχείρηση φτωχοποίησης της. Καταρρέει το κοινωνικό κράτος των δήμων, που υπηρετεί κατεξοχήν τις λαϊκές τάξεις (λειτουργικές δαπάνες σχολείων, βρεφονηπιακοί σταθμοί, βοήθεια στο σπίτι, ΚΑΠΗ, δημοτικά ιατρεία, πολιτισμός, αθλητισμός, περιβάλλον, καθαριότητα, πρόσφατες δομές αλληλεγγύης). Όταν μάλιστα αυτό γίνεται σε συνθήκες οικονομικής κρίσης το επόμενο βέβαιο βήμα θα είναι η ανθρωπιστική κρίση
Το σχέδιο της σταδιακής αποδόμησης και κατάρρευσης της Αυτοδιοίκησης εφαρμόστηκε απροκάλυπτα βήμα-βήμα:
Πρώτο βήμα ήταν η ψήφιση του «Καλλικράτη», η ενοποίηση των Δήμων, η κατάργηση και η συγχώνευση των Νομικών τους Προσώπων με ομολογημένο στόχο την περιστολή των δαπανών, με βασική όμως στόχευση την συρρίκνωση και κατάργηση κοινωνικών και υπηρεσιών εξυπηρέτησης του πολίτη.
Δεύτερο βήμα, το οποίο είναι και διαρκείας είναι οι συνεχείς περικοπές των θεσμοθετημένων πόρων για τη λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που έφτασαν το 70%, αλλά και οι αντίστοιχες μειώσεις των ιδίων πόρων των ΟΤΑ από τη συρρίκνωση της εσωτερικής αγοράς, τα λουκέτα στα καταστήματα και τη αδυναμία πληρωμής των λογαριασμών της ΔΕΗ, με αποτέλεσμα των μείωση και των τελών καθαριότητας και ηλεκτροφωτισμού.
Τρίτο βήμα η ψήφιση του Π.Δ. 113/22-11-2010, με το οποίο αλλάζει, κατά τροϊκανή παραγγελία, το σύστημα οικονομικής διαχείρισης των ΟΤΑ, όπου ουσιαστικά μπαίνουν υπό στενό οικονομικό έλεγχο, καταργείται κάθε οικονομική τους αυτοτέλεια και παραλύει κάθε δραστηριότητά τους, μέσα από την καθιέρωση ελέγχων σκοπιμότητας στους Προϋπολογισμούς από την κεντρική εξουσία σε προφανή αντίθεση με τα άρθρα 101 και 102 του Συντάγματος.
Τέταρτο βήμα, που έρχεται ως επακόλουθο είναι οι απολύσεις προσωπικού, που θα γίνουν μέσω της συρρίκνωσης ή της κατάργησης υπηρεσιών και θέσεων εργασίας. Γίνεται δε φανερό ότι κινδυνεύουν όλες οι τεχνικές υπηρεσίες, οι υπηρεσίες καθαριότητας και συντήρησης των υποδομών των πόλεων, καθώς και οι κοινωνικές και υποστηρικτικές υπηρεσίες.
Παράλληλα η θεσμοθετημένη γραφειοκρατία περιορίζει ακόμα περισσότερο τις δυνατότητες των δήμων να ασκήσουν αυτόνομη πολιτική και τους αφήνει να βουλιάξουν στον συγκεντρωτισμό και αυταρχισμό του σύγχρονου μνημονιακού κράτους.
Πριν δύο περίπου μήνες (30-31 Μαϊου ), στο συνέδριο της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας από τους αιρετούς της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ δόθηκε η μάχη με συσχετισμούς του παρελθόντος για να τεθούν από τη μια οι κόκκινες γραμμές πέραν των οποίων η αυτοδιοίκηση παραδίδει εν τοις πράγμασι τα κλειδιά των δήμων και από την άλλη, οι αγώνες που πρέπει να ξεκινήσουν από κοινού με τους εργαζόμενους και τις τοπικές κοινωνίες, ώστε να αποτραπούν οι παραπάνω εξελίξεις.
Το συνέδριο της ΚΕΔΕ οδηγήθηκε μέσα από εκφυλιστικές διαδικασίες, σε αποφάσεις που, αν και περιγράφουν τα προβλήματα, δεν αποδίδουν ευθύνες και δεν επιχειρούν να ανατρέψουν αγωνιστικά τα κακώς κείμενα.
Πρόσφατα οι Δήμοι, μαζί με τους εργαζόμενους που αντιμετωπίζουν διαρκώς νέα κύματα διαθεσιμότητας και απολύσεων, έδωσαν ένα τριήμερο αγώνα για να αποσυρθεί το πολυνομοσχέδιο. Όπως πολύ σωστά επισημαίνει η πρόσφατη απόφαση της ΠΕΔΑ, αλλά και οι συνδικαλιστικοί φορείς των εργαζομένων στους δήμους « … Η στάση της κυβέρνησης ήταν ανυποχώρητη, ενώ ξεκάθαρα δηλώθηκε η απαξιωτική διάθεση προς την Αυτοδιοίκηση, ακόμη και η επιθυμία να μας καταστήσουν απλούς διοικητικούς υφιστάμενους του Υπουργείου. Προβλήθηκε και πάλι η λογική του μονόδρομου των Μνημονίων που οδηγεί μονότονα σε νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας και διάλυσης του δημόσιου τομέα…»
Όμως από τη μια οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν ήταν αρκετές για να αποτρέψουν τη ψήφιση του πολυνομοσχεδίου. Και από την άλλη οι αδυναμίες των αιρετών των Δήμων τροφοδότησαν την αδιαλλαξία της Κυβέρνησης, καθώς δεν στήριξαν όλοι στον ίδιο βαθμό το τριήμερο κλείσιμο που αποφάσισε η ΚΕΔΕ , παρά την άποψη τις προηγούμενες μέρες πολλών Δημάρχων για αγώνα με διαρκείς κινητοποιήσεις, κλείσιμο επ ΄ αορίστου Δημαρχείων, έως και ομαδικές παραιτήσεις.
Άποψη που όμως προχθες (24-7-2013) στη συνεδρίαση της ΚΕΔΕ «κουκουλώθηκε» και έτσι προς το παρόν αρκούνται στο ότι « οι δήμοι δεν θα στείλουν στοιχεία για τα προσχέδια των προϋπολογισμών στο Παρατηρητήριο». Αποφάσισαν δε ότι « είναι υπέρ της κινητικότητας και αξιολόγησης των εργαζομένων σε ολόκληρο το δημόσιο τομέα χωρίς εξαιρέσεις, διότι η εδώ και ένα χρόνο αξιολόγηση των υπουργείων κάθε άλλο παρά αξιολόγηση ήταν». Το Δ.Σ. της ΚΕΔΕ «θα προσφύγει τόσο στο Συμβούλιο Επικρατείας όσο και στα αρμόδια Ευρωπαϊκά Δικαστήρια κατά της αφαίρεσης αρμοδιοτήτων των Δήμων, της κατάργησης της αυτοτέλειας των ΟΤΑ και της ενίσχυσης της επιτροπείας τους από το Παρατηρητήριο και κατά της αντισυνταγματικότητας των ρυθμίσεων».
Η απόφαση αυτή είναι πολύ πίσω και από την τελευταία απόφαση της ΠΕΔΑ και καθόλου δεν θίγει κάν το ζήτημα της ενημέρωσης των δημοτών και της κλιμάκωσης των αγωνιστικών κινητοποιήσεων από κοινού με εργαζόμενους και τοπικές κοινωνίες. Δεν αναφέρεται δε καθόλου στην ανάγκη έκτακτης σύγκλισης Δημοτικών Συμβουλίων για τη λήψη αποφάσεων απ΄ αυτά.
Έχοντας καθυστερήσει σημαντικά στην ενημέρωση και κινητοποίηση της κοινωνίας και των δημοτών/σσών θα πρέπει άμεσα να βρεθούμε στις γειτονιές και τους δρόμους των Δήμων μας και μαζί με τους εργαζόμενους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση να οργανώσουμε εστίες αντίστασης και ανατροπής των μνημονίων και των παρατηρητηρίων, των πολιτικών εκφραστών και των δημιουργών τους.
Με συντροφικούς χαιρετισμούς
Καίτη Κυλάκου
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου