Βασίλης Κουρτσούνης – Εργαζόμενος Συμβασιούχος στη Διεύθυνση Αλλοδαπών Δήμου Αθηναίων

Εργάζομαι στο Δήμο Αθηναίων τα τελευταία οκτώ χρόνια. Από την πρώτη στιγμή στο τότε
τμήμα, τώρα Διεύθυνση, Αλλοδαπών, απασχολούμε σε μια θέση με αρκετές ιδιαιτερότητες και πολλέςαπαιτήσεις. Καθημερινά, εγώ καιοι συνάδελφοί μου –στην πλειοψηφία τους συμβασιούχοι– εξυπηρετούμε πλήθος μεταναστών συνανθρώπων μας, αλλοδαπών μελών της Ελληνικής Κοινωνίας,δικηγόρους καθώς και υπηρεσίες συναφών αντικειμένων.
Οι πολυάριθμοι νόμοι και εγκύκλιοι που καθορίζουν την εργασιακή μας καθημερινότητα αποδεικνύουν την δυσκολία όχι μόνο του αντικειμένου της δουλειάς αλλά και της μεταβίβασης αυτού. Από το Φεβρουάριο του 2011 και μετά από δικαστική διαμάχη βρίσκομαι εκ νέου στην υπηρεσία μου αφού οι ιθύνοντες αυτού του σαθρού συστήματος που μας κυριεύει δεν αναγνώριζαν τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες που καλύπτει η θέση μου στο Δήμο Αθηναίων.
Ενός πολιτικού συστήματος που από τη μία ικανοποιεί τις ανάγκες της κρατικής μηχανής και από την άλλη δημιουργεί στρατιές «αναλώσιμων» εργαζομένων με μόνο στόχο την εξασφάλιση της ψήφου είτε στις Βουλευτικές, είτε στις Αυτοδιοικητικές εκλογές. Όλα αυτά τα χρόνια κουβαλούσα την ταμπέλα του βολεμένου γαλάζιου παιδιού. Αν ήμουν βολεμένος δεν θα αγωνιζόμουν για το κατά τα άλλα αναφαίρετο δικαίωμα στην εργασία, ούτε θα σπαταλούσα τόσα χρόνια σε μια δουλειά που μου προσφέρει 600€ το μήνα, χωρίς επιδόματα και άδειες. Σε ότι αφορά το «γαλάζιο», με τότε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και Δημαρχεία Ντόρας Μπακογιάννη, μόνο διχασμός θα μπορούσε να με χαρακτηρίσει. Μετά από τόσα χρόνια απασχόλησης σε μια τόσο καίρια θέση σε υπηρεσία του Δήμου Αθηναίων είναι λογικό να θεωρώ τον εαυτό μου υπάλληλό του, κάτι που χαρακτηρίζει το σύνολο των συναδέλφων μου συμβασιούχων. Όλοι μαζί, έχου- με ξεκινήσει έναν αγώνα που δεν έχει πισωγύρισμα. Έναν αγώνα που με δύναμη την ενότητά μας στόχο έχει την ρήξη του συστήματος που αναπαράγει ομήρους και εκμεταλλεύεται την ανάγκη την δική μας και των συνανθρώπων μας για δουλειά. Έναν αγώνα που θα τελειώσει μόνον αν ικανοποιηθεί το δίκαιο αίτημά μας για σταθερή εργασία.