'Ενα ενδιαφέρον άρθρο γιά τον συμμετοχικό προϋπολογιαμό και τα οικονομικά του Δήμου Κορυδαλλού

Από την εφημερίδα μας Κορυδαλλιώς ,φύλλο του Οκτωβρίου-Νοεμβρίου 2007
ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΟΥΤΟΠΙΑ ;
Προϋπολογισμός των πολιτών, συμμετοχική δημοκρατία, επιτροπές δημοτών, τοπικές συνελεύσεις κλπ. Για τους περισσότερους από εμάς (τους δέκτες των αποφάσεων της κεντρικής και της τοπικής πολιτικής εξουσίας) πρόκειται για έννοιες και λέξεις εύηχες και γοητευτικές από τη μια πλευρά, όμως απόμακρες και υπόθεση κάποιων «επαγγελματιών της πολιτικής» από την άλλη. Είναι όμως έτσι; Ας πάρουμε, συνοπτικά, τα πράγματα λίγο από την αρχή.
Μιλώντας για προϋπολογισμό των πολιτών αναφερόμαστε στην ανάγκη οι ίδιοι οι πολίτες να πάρουν την εξουσία στα χέρια τους με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Σε τοπικοαυτοδιοικητικό επίπεδο, μιλάμε για τη δημιουργία συνελεύσεων σε επίπεδο γειτονιάς με τη συμμετοχή όλων των δημοτών και κατοίκων (χωρίς κανένα κριτήριο αποκλεισμού τους από τη δαδικασία αυτή) σε τακτά χρονικά διαστήματα. Οι τοπικές συνελεύσεις θα έχουν την πλήρη εξουσία για την ανάδειξη, ιεράρχηση και επίλυση των προβλημάτων της γειτονιάς λαμβάνοντας υπόψη τους πεπερασμένους δημοτικούς πόρους. Υπό τον περιορισμό των πεπερασμένων δημοτικών πόρων, θα γίνεται προσπάθεια μεγιστοποίησης της χρησιμότητας από τη δαπάνη των πόρων αυτών, σύμφωνα με τις ανάγκες που θα προβάλουν οι ίδιοι οι πολίτες. Άλλωστε ποιος μπορεί να είναι καλλίτερος γνώστης των αναγκών των πολιτών από τους ίδιους τους πολίτες.
Με άλλα λόγια, πρόκειται για εκείνη τη γοητευτική διαδικασία μύησης του καθενός από εμάς στην πιο ανόθευτη μορφή δημοκρατίας. Για μια καθημερινή διαδικασία εκμάθησης. Για σεβασμό και κατανόηση των αναγκών του κάθε συμπολίτη, είτε ανήκει στην ίδια γειτονιά-τοπική συνέλευση είτε στην όμορη είτε στην αμέσως επόμενη. Για δημιουργία και βίωση αισθημάτων συλλογικότητας, υπευθυνότητας, αλληλεγγύης. Για την ανάδειξη και ικανοποίηση των αναγκών των πολλών «εγώ» μέσα από τη διαδιακασία του «εμείς».
Ερχόμενος στο σκέλος των πεπερασμένων δημοτικών πόρων, αυτοί οι τελευταίοι δε θα πρέπει να λαμβάνονται ως εξωγενής μεταβλητή. Δυνατότητα παρέμβασης δεν υπάρχει μόνο στον τομέα των δαπανών, αλλά και της εξεύρεσης πόρων για τη χρηματοδότησή τους.
Είναι σε όλους γνωστό, ότι μεταξύ των άλλων, οι δήμοι χρηματοδοτούνται από τους ίδιους τους πολίτες τους μέσω των δημοτικών τελών που επιβάλονται στους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια της κάθε δημοτικής αρχής να αποφασίζει πόσα και από ποιους θα εισπράξει. Είναι αντιλητπό σε όλους μας, ότι δεν έχουν όλοι οι δημότες την ίδια ικανότητα να πληρώνουν. Αν οι δημοτικοί άρχοντες θέλουν να δείξουν ότι πράγματι δουλεύουν για «τους από κάτω», θα πρέπει να κινηθούν προς την κατεύθυνση της πλήρης απαλλαγής κάποιων ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων από την υποχρέωση καταβολής δημοτικών τελών.
Μια πρώτη προσέγγιση των ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων, που θα απαλλάσονται από τα δημοτικά τέλη, περιλαμβάνει φοιτητές, άνεργους, πολύτεκνους, άτομα με αναπηρία, μονογονεϊκές οικογένειες, συνταξιούχους και μισθωτούς από ένα ορισμένο εισοδηματικό επίπεδο και κάτω. Σε τελική ανάλυση, οι ίδιες οι τοπικές συνελεύσεις θα ορίσουν τα παραπάνω κριτήρια.
Σε αναπλήρωση των εσόδων που θα απωλεσθούν, η δημοτική αρχή μπορεί να κινηθεί προς την κατεύθυνση αύξησης των δημοτικών τελών ορισμένων επιχειρήσεων που λειτουργούν στα όρια των δήμων τους. Ενδεικτίκα παραδείγματα επιχειρήσεων που, κατά την προσωπική μου γνώμη, θα πρέπει να επιστρέψουν στους πολίτες μέρους του πλούτου που χρόνια τώρα τους αφαιρούν είναι υποκαταστήματα τραπεζών, πολυκαταστήματα, οικοδομικές επιχειρήσεις, κέντρα νυκτερινής διασκέδασης λειτουργούντα σε κεντρικά σημεία των πόλεων π.χ. πλατείες και πεζόδρομους (αυτά τα τελευταία υφαρπάζουν από τους δημότες και ελεύθερους δημοτικούς χώρους, πολλές φορές καθ’ υπέρβαση των όρων της άδειας λειτουργίας τους και με την ανοχή των τοπικών δημοτικών και αστυνομικών αρχών, μετατρέποντας τους χώρους αυτούς αυθαίρετα και προκλητικά είτε σε προέκταση της επιχείρησής τους είτε σε αυτοσχέδια «ιδιωτικά» πάρκινγκ) επιχείρήσεις άνω κάποιου συγκεκριμένου κύκλου εργασιών κλπ. Σε τελική ανάλυση, οι ίδιες οι τοπικές συνελεύσεις θα ορίσουν το ποιες επιχειρήσεις θα επιβαρυνθούν με υψηλότερα δημοτικά τέλη.
Η εφαρμογή κοινωνικά ευαίσθητης και αναδιανεμητικής εισοδηματικής πολιτικής σε επίπεδο δήμου, δε χρειάζεται να περιμένει την ημέρα εκείνη που θα εφαρμοστεί το πείραμα του προϋπολογισμού των πολιτών στην πράξη. Μπορεί να εφαρμοστεί κι αύριο το πρωί. Απευθύνω πρόσκληση προς τη δημοτική αρχή του Κορυδαλλού να κινηθεί προς την κατεύθυνση αυτή. Απευθύνω έκκληση προς το δήμαρχο κ. Κασιμάτη να δείξει (αν έχει) το φιλολαϊκό του πρόσωπο. Απευθύνω πρόκληση προς το δήμαρχο Κορυδαλλού κ. Κασιμάτη να κάνει τον Κορυδαλλό φθηνότερο για τους πολίτες και ακριβότερο για τους επιχειρηματίες. Σε αντίθετη περίπτωση, οι δημότες να συνειδητοποιήσουν ότι μπορούν και πρέπει να γίνουν όλοι μαζί και κάθε ένας ξεχωριστά «επαγγελματίες της πολιτικής».

Ηλίας Σταμπουλίδης
Μέλος «ΠΑΜΕ ΑΛΛΙΩΣ» και ΣΥΡΙΖΑ